De Boterdijk, die van Lobith naar Tolkamer loopt, liep rechtdoor naar Schenkenschans, het dorp dat nu aan de overkant van de Rijn in Duitsland ligt. Schenkenschans was dus verbonden met Lobith en de rest van Nederland. En dat niet alleen, het was de uiterste punt van Nederland in de Rijn en een belangrijk fort bij de verdediging tegen de Fransen en de Spanjaarden.

Deze dijk, die nu door het stromende water is weggevaagd, liep van Schenkenschans, via Lobith en Huissen naar Arnhem. Het was een levendige bevoorradingsroute waarover soldaten, handelslieden, boeren en reizigers trokken. Vee, bier, hout en allerlei andere goederen werden hier dagelijks over vervoerd. In 1635 lukte het de Spanjaarden om Schenkenschans te veroveren maar prins Frederik Hendrik wilde het terughebben. Hij liet een grote omsingelingslinie bouwen die vanuit het centrum van Lobith, via de Herwensedijk, Düffelward en Spijk, om Schenkenschans heen liep. In mei 1636 werd Schenkenschans, na een hevig bombardement, weer heroverd op de Spanjaarden. Ook in recentere tijden was de kade in Tolkamer een belangrijk punt. In de jaren 80 van de vorige eeuw legden hier 200.000 schepen per jaar aan om hun douaneformaliteiten te regelen, boodschappen te doen en geld te wisselen. Dit ging vaak gepaard met een drankje en Tolkamer kende toen maar liefst 14 florerende kroegen. Na het ontstaan van de EU, toen nog EEG, werden veel van die formaliteiten afgeschaft en de invoering van de Euro deed de rest. Nog een enkel schip legt aan voor boodschappen. Het toerisme is nu de belangrijkste motor achter de economie op deze voor onze geschiedenis zo roemruchte plek.